Hausaufgabentexte

08.09.2012

Da ha mä’t henner uus


R.I.P.

(Dank- und Bittgebet einer Witwe am Urnengrab ihres Mannes)

Herrgott
wat sénn aich so froh
datt aich endlich 
endlich alles
hénner mer hann

Käämeh Gedieringels
von dem Alten
jeden ónn jeden Dach

Käämeh Schlää
wenn aich mò nét kónnt
wenn aich mó nét wóllt
wie er

Käämeh Wéerter 
wo maich schaame gemach hann
wo aich rot génn sénn
bés hénner de Ohren

Käämeh Schann
Käämeh Angschd
Nie meh

Merci Herrgott
Onn loss maich
endlich
aach mò 
e béssjen
lääwen

Gérard Carau


Dann hann mer’s hinner uns

Allo,
dann hann mer ´s hinner uns,
hann mer gesaat.

Un mer schaffen eifrisch
un wertschaften wie wild
un doowen uns ab

un krecksen un schellen
un jäämern un schnaufen
un lamentieren un steehnen
un gucken net ää Fitzelche
vun me Aueblick
newer de Paad.

Un mer ahnen net,
dass noch aarisch viel,
was mer so gern hinner uns hetten,
vor uns leijt,
wann mer das do endlich
hinner uns hann.

Helga Schneider


Siwwe Milljarde

Siwwe Milljarde wo danze
hojaho 
offeme Balle wo rollt

Off deäm Balle so schee:
Bleijmscher, wo bleije
on Wiese, wo Wend mem Loftfenger 
driwwer streischt

Siwwe Milljarde wo danze
hojaho 
offeme Balle wo rollt

Off deäm Balle so schee:
Kenner, wo spille
ennerm Bläärerdach von de Blanze  
geft Sonn gewannelt en bloo Loft

Siwwe Milljarde wo danze
hojaho 
offeme Balle wo rollt

Off deäm Balle so schee:
E ganz Welt zefrirre
met all deäm Zeville
verdäält em Gurre enner all deäne all

Siwwe Milljarde wo danze
hojaho 
emmer weirer so!

Er fängt aan on trullert, der Balle, rollt nemmi so schee 
met de siwwe Millijarde, wo senge on danze
hojaho, se stampe on stampe
so e bessi Balle es net die Welt! 

Siwwe Milljarde wo danze
hojaho 
hojajaho

Karin Klee


Mooden

Fréiher – all Schaltjohr
en Aanzuch, e Jacken, e Kapp
e gutt Bócks un e Manjester
e sónndes Hémmet mét Schléps
e Léddergirtel, Schouh un gewóscht
ää Vormétdach Huddel un
da hammer’t hénner us
haut gétt ääm dat némmeh durch

Ursula Kerber


Samschdaachs, fréihjer

Aus em Zuch raus, hemm,
de School fòr die Woch
hann eich wei hénner mer.

Grompern onn Wourzeln,
durjenanner, eich wäer froh,
hätt eich dat hénner mer.

Rahmkouchen mét Zoucker,
et Kullang kehren
hann eich schonn hénner mer.

Enn der Kérch, mei Sinnen
émm Beijschtstouhl gelòss,
hätt eich se hénner mer.

Enn der Bitt, Leif onn Seel
sauwer, Dreck onn Sorjen
hann eich dann hénner mer.

Wei stäerwen, òhne Ommweech 
käm eich énn de Hémmel, dann
hätt eich alles hénner mer.

Awwer eich darf doch off bleiwen
haut òòwend, onn‘t Fernsehn loun
hann eich noch vòraan mer…

…onn aach noch enn bésschen Leewen.

Scheen

Mein Hénner éss 
émmer hénner mer. 
Dat hénnert meich, 
dem hénnerhäer se loun. 

Awwer hénner dir 
deinem Hénner 
hénnerhäer se loun, 
dat hénnert meich kääner.

Noch nét

Noch en Stounn,
dann hann se et hénner séch.

Noch en Daach,
dann hann der et hénner auch.

Noch en Woch,
dann hann mer et hénner us.

Noch en Määnd,
dann hat er et hénner séch.

Noch en Jòhr,
dann hascht dau et hénner der.

Onn eich?
Wann hann eich et hénner mer?

Harald Ley