Hausaufgabentexte

17.03.2012

„Et petzt misch iwwerall“/Sonett

---

Zweij Seufzere

Ett petzt misch iwwerall 
ganz raulisch,
eijsch senn halt so e Fall,
eijsch sen maulisch.
Eijsch seijn e Märe do,
genn schroh.
Meij ald Gesischt, ett moss et schrecke.
Eijsch schdehe kurz vorm Frecke,
wär isch noch jong, kinnt isch ett necke.
Ett ess nett so.

Ett petzt misch iwwerall
ganz dirmlisch,
ett ess meij Fall,
ett maht meijsch irmlisch.
Ett Märe ess noch jong,
eijsch hätt gesong,
wor isch nur w bessi jinger.
Eijsch hätt noch Wotte for so Denger.
Nä, eijsch se kä jonger Schbrenger,
se ald o schroh.

Johannes Kühn

---

Et kinnt e so schee SONETT se

wat ääner Mensch net alles so maan han
zum Beispill e Haus, e Audo, e Limo
allgebot Ferije met Radio o Kino
hot lo letscht en dä Zeirong gestann

foär siwwe Kilo Sauerkirsche
steit haut kää Sau meh off e Lääter
ne’mo wenn se brääärer es wie bräärer
on die Kirsche all ganz frisch se

schreiw driwwer e so-net!-Sonett 
on nemmes lesst aach nur e Piep
    proviere kinnt mer’t mer’er nauer Wett

mir all besteh aus lauter Trieb
    eisch saan dä wei on hei: vergäss’et!
der Mensch es äänfach net nur nett so nett, aach dreimo net so lieb 

Foär neischt

Guck die Haargäns*
wie se fleije
han all de Dokder vill (phil.)

Se grääsche** zesamme
Grääsche me’nanner
Grääsche em Dreieck

Fleije iwwer alles driwwer
han die groß Fern-Sicht
brauche kä Fernseh:
en Hannover grunst sisch satt
e Schwein em Wulfspelz
e Moskau greischt*** sisch frei 
e Krokodil

Hijer**** de Haargäns
wie se grääsche
foär neischt 

* Kraniche
** grääsche – schreien
*** greische – weinen
**** hijere – hören

vom neischt

die alde horre meh wie neischt
die jonge horrte neischt wie meh

Karin Klee

---

Konsum, ökologisch progressiv

Mer réjen us óff
iwwer Iwwerfluss

iwwer Wechwerf
iwwer Fortschmeiß
iwwer Lääwensméttel
én der Tonn

Awwer mir sénn nét so.
Mir machen eppes dageent

Mir trennen
wat mer wechwerfen
wat mer fortschmeißen
wat mer nemmeh esse maanen
én zich Tonnen

Sonett, vollständig missraten

Ich spieren et seit Daaren schónn, seit Wóchen
Ich kammich drään ónn wännen, wie aich wéll
Ich spieren’t én all Gliddern, én all Knóchen
Ich sénn ganz biselich, sétzen nemmeh stéll

Wat éss dat nur, wat reißt maich ausenanner
Wat hann aich nur verbroch, wat hann aich aa mer
Wat zwéckt maich, zwackt maich, petzt maich iwwerall
Wat mischt maich mennen, aich hätt se nemmeh all

Mai schlecht Gewéssen éss et
main Onrouhkéssen
aich kénnt vergessen

datt dat Sonett lò, wo mer
fier haut mache méssen
géwwt allzou besch…eiden

Gérard Carau

---

Seelenwandel

Mein Leif verfällt mér meh von Jòhr zou Jòhr.
Enn stechend Pein, enn quälend Seelenweh,
et petzt meich iwwerall, onn émmer meh
plòòn meich Gedanken wie et fréihjer wòòr.

Mein Seel, se sehnt séch nòh der Zeijt davòr,
kään Lääd hott dòò off meinem Herz geleh.
Mein Seel versénkt haut énn emm Tränensee,
se wääß némeh, wat Trääm sénn oder wòhr.

Noch äänmòl wéll eich Sehnsoucht énn mér drénn,
de Louscht nòh nauer Frääd, noch äänmòl spéirn
wie Feijer énn mér brennt, wéll äänmòl z‘réck.

Eich wääß, et kann némeh wie fréihjer sénn,
doch hätt eich gäär de Mout fòr se provéirn
énn‘t Leewen z‘réck se kommen, off gutt Gléck.

Harald Ley