//

die Bosener Gruppe

Hausaufgabentexte

10.09.2011

Alles Worscht


Worscht em Leäwe

Wat mescht die Tochter vom Metzjer
wenn dä Vatter 
zwoo Hänn e Gips hat?

Brootkromberre!

Wat mescht se
40 Joär späärer?

E Worscht-Gedischt! 

SFSG

Speck, Flääsch, Salz, Gewürz
mischmischmo
Fleck, Sääsch, Spalz, Wegürz
mischmischnomo
Seck, Spääsch, Flalz, Zewürg
mischmisch em Kutter

dregg misch en't Gedärm
breijmisch kochmisch rauchmisch
schneid misch off
äss misch
alles Worscht

Karin Klee


Vum Wuärscht-Sepp o’ seiner Ärwet

Än de sechzi.er Joähren hu’ nòòch vill Leit salwer geschlacht. Wuärscht beim Metzger ze kääfen, daat woär meh’ wat fier die besser Leit.

Daat Schlachten hät ém Allerhellijen erém u.gefang. Óp de Wissen hät morjens Rääf gelähn, ón de Mécken hun dööd un dä Wand geklääft. Die Ärwet óp de Stéckern woär wei rém ón äm Räächheisi’ nét meh vill drän.

Die Leit äm Dörf hun dann de Werhans Sepp öös Frómmeschbisch geröuf. Denn hat richdig Metzger geliert ón hat äm Wänter alt vill ze dejn. Mörjens fréjh, näurer nein, hät denn sich óp Wäh gemaat. Wenn émmes kään ääje’ Möul hat, demm hät de Sepp sein mätbrööt: Die hat Rädder ón äs gelaaf wie en Dilldòòp. Wenn et Schween öös em Stall gezuch gän äs, hät daat greilich gekrääsch. Daat wóscht wöll, dat et em un de Kraaren gehen sóll. De Mótter ón de Känner seen dann däcks än’t Höös gelaaf. Die kónnten daat nét sejhen, wie daat Schween dööd gemaat gän äs. Ihr de Sepp kómm äs, hät de Mótter schu’ mòòl de Schweinsmöul äs säuwer gemaat. Die hät se dann eröhs brööt ón än ä’ extra Bitt äs et Blöut mät dä Seibóll gefaaßt gän. De Hand greeft, et Mäersser sticht, et Blöut schéjßt eröös. Demm Déjer gäät et Läwen öös: Dreescht lääft et sier, wie Viez öös em Faaß, äwer em Enn äs et némmen nòòch et klääne rööde’ Föddem. Wenn daat Schween ganz öösgeblöut woär, äs et än de Möul gelööt o’ mät wärmem Waaser öös em Föuderkäässel gepréjht gän. Dann hät de Sepp mät ä’ Glòòck ón em schärwe’ Mäersser die Biärschden òòpgeschruppt. De Vatter hät en Zuchscheet gehöll ón die zween hun et Schween mät dn hénnischte’ Féjßen nòò uäwen ópgehang. De Sepp hät de Panz ópgeschnitt, et Geléng eröösgehöll ón de Treepen gebótzt. Dòò hät daat Schween da vier dä Scheier gehang, de Schnéß en Handbräät iwer em Böddem: Säuwer, weeß o’ kalt. Daat wo.er dann óch demm Sepp sein Ärwet fier denn eeschten Daach. Dòònòò kónnt dä göude Mann see’ Schnaps trenken. Daat hät e’ ganz gär gemaat o’ wä’ mä nét ópgepaßt hät, kónnt et óch seen, dat die ganz Flasch féks ledig wo.er.

Daachs dróp äs de Sepp nääs kómm, hät sein aal weeß Schierz öösgeróllt, ón hät daat Schween mät ä’ gröößer Aax zerhaa ón die äänzel Stécker än de Sólperbitt gelööt. De Fé.jß, de Uhren, die half Schnéssen, de Lóng ón de Lääwer seen äm Schweinkäässel gekoócht gän. Ään Dääl äs än et Räächheisin kómm, denn anneren Dääl wo.er fier de Wuärscht. Wenn daat sö weet fierdig woär, äs de Sepp erém kómm ón hät die Höösmaacher Blöut- o’ Lääwerwuärscht gemaat. Die Wuärscht wo.er än Treepen oder óch än Döusen. Wenn mòòl en Treep geplatzt äs, woär daat nét weider schlämm. Daat äs alles än de Wuärschtbréjh kómm. Dòò hatten óch de Noópern eppes vum Schlachten, weil die hun alt en Mélchkann voll Wuärschbréjh kréjt. Et hät óch glótt Leit gän, die hun émmer dreescht gefròòt: „Wenn hät dann die Wuärscht lòò gemaat?“ Ón wenn se vum Sepp woär, dann hun se die nét gäerss. Um zwääten Daach äs óch alt de Fleischbeschauer kómm. Dä wóllt köhken, ob kään Trichinen än demm Flääsch wo.eren. Sö weet eech wääß, hät denn äwer nie eppes fónn. Wie dä Fleischbeschauer sö weet fierdich woär, durft eech óch mòòl durch daat Mikroskoop kööken. Dónnerlitschin!Wat eech énner demm Mikroskóp geséjhn hun, daat woär en Déngen. Daat rööt Flääsch woär goär némmi rööt. Et woär bröön, gell o’ weeß ón hät öhsgeséjhn wie Grómperestécker, wö äänen kreez o’ quer mäm Plöuh durchgejackelt äs.

Abbetitlich woär daat Schlachten mä’m Sepp nét emmer. Äwer fier uus Känner mòòl e’ scheene Spaaß.

Manfred Moßmann


Eh woarscht

Öko steht dróff
éss awwer nét drénn

Et éss also eh woarscht
wat ich essen

Saat sogar
der Veganer

Gérard Carau


Leewenswourscht

Mein Leewen éss Offschnétt,
vonn allem enn bésschen ,
sevill grad so wie se wenisch
vonn Gròwem, vonn Feinem,
genuch oder enn Scheif meh,
aarisch dick offgeschnied
oder vill se dénn geròòt,
mol fett onn mol marer,
schmackt et gutt oder schlecht
onn macht satt oder nét,
et éss eppes vonn allem;
mein Leewen éss Offschnétt,

awwer et éss mér nét Wourscht.

„Hi Kuh“, saat et Schwein

Et Schwein ahnt Schlémmes:
„Éss doch Wourscht, wat aus mér géfft.“
Der Metzger éss dòò.

Saarbrücken

Enn dòòrtijer Glatzkopp vonn Alt-Saarbrécken
hott aangenn äss wie enn ganz Tuut voll Mécken,
er gääf enn Pond Boudeng am Stéck
heewen béss ball onner de Deck.
Wei laaft er schon zweij Määnd aan Krécken.

Harald Ley