Hausaufgabentexte

11.09.2010

Leer-/Lehrgedicht

---

Der letschde Moselfranke

„Seng mä mo e Liddschi
seng mä mo e Liddschi
von deäm alde Dudeldeppschi“

Ä hiärt schlescht
doföär sirr'er nemmi rischdisch

Ä schwätzt vill
on hat neischt me ze saae

Naumorisch Zeisch 
gestobbt en de alde Kopp

Wiäder wie falsch Zänn
wo emmer nur em Glas leij

Sätz wie stingisch Hoärwasser 
dat kaale Platze speggisch meschd 

Gespräsch wie e Figur
wo e kää Aanzuch passt

Meijd es’ä
awwer senge kann'ä noch  
der Alde
met seiner anner Sprooch:

„Mach dä mo Gedangke
mach dä mo Gedangke
em de letschde Moselfranke!“

Karin Klee

---

Pabeier

Gedéllich
et Pabeier wo
mei Gedanken
hillt
meh Ehr
häddem gewéss
e Määschder
égetraa
imm bleiwt
ään Troscht
et géfft
recycelt

Ursula Kerber

---

Lehrgedichter

Lehrgedicht I

léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar

Wat lehrt us dat?

Lehrgedicht II

léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar      léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar

Lehrt us dat wat?

Lehrgedicht III

léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar vóll léar léar
léar léar léar léar léar
léar léar léar léar léar

Wat dann awei?

Lehrgedicht IV

lehr lehr lehr lehr lehr
lehr lehr lehr lehr lehr
lehr lehr lehr lehr lehr
lehr lehr lehr lehr lehr
lehr lehr lehr lehr lehr

Jò, jò. Awwer wat?

Gérard Carau

---

Der alt Hahn onn et jong Houhn

Enn alter Hahn off ennem Bauernhoff,
däär passt off zwanzich jonger Héihner off,
onn wäär dòò mennt, dem lòòn sei Leewen,
dat wäär scheen, däär tòòpt daneewen.

Wei off dem Hoff lòò wòòr ään Houhn,
ween’t dem hott däär ganz scheen se doun.
Dat hott jòò gaanet off de Hahn gehäärt,
dat varréckten Houn lòò, dat verstäärt.

Onn oowendroff, äss wäär’t noch nét genuch,
leedet ään Aai se weenich énn der Wouch.
Dat hollt séch ääfach sonndaachs fraai
onn leet am Herrgottsdaach kään Aai.

Der Bauer hott geròòst, em Hahn gedroht:
„Wänn dat lòò net leet, dann béscht dau doot!“
Dòò hott der Hahn bei séch gedenkt:
„Ween’t dem lòòn genn eich nét gehenkt.“

Wie éss dem dòò der Kamm geschwoll,
hott däär lòò mét dem Houhn gescholl:
„Komm dau mér häär, béscht dau dann bleed,
eich saan dir wei: Dei letzscht Stonn schleet!

Wat dau lòò machscht, dat geet soo nét,
dat machen eich nét länger mét.
Dau kommscht wei énn de Sopp
Onn dòòmét hopp!“

Jong Héihner kénnten dòòdraus lehren:
Off enn alten Hahn, dòò sollt ma häären!

Eppes geleert onn eppes gelehrt

Der hott geschmackt, der Rotwein lòò.
So gutt, et éss wei neischt meh dòò.
De Flasch dout ganz leer vòr mér stehn,
Doch eppes, dat kann so nét gehn:
Dat wei die Flasch lòò „Leergut“ hääscht,
wei dat se leer éss, fénn’n eich schlecht.
Se wòòr voll gutt, dat saan eich auch
Onn’t selwich saat auch aach mein Bauch.
Emm Wein leit Wòhrhäät, wo us lehrt:
„Leergut“ se saan, dat wär verkehrt.
Dat auch se lehr’n, dat éss mer wichdisch:
„Vollgut“ onn „Leerschlecht“ éss richdisch.

Matthäus 23, 3

Et géfft Leit, die verzehlen der vill
Die saan der, wat de se doun onn se lòsen hascht

Glääf alles
Häär off alles
Wat se der saan

Awwer louh nét off dat, wat se selwer machen
Wei se verzehlen der nur vill
Onn von dem, wat se der saan
Doun se selwer garneischts

Véir gele(e)(h)rter Werter

Flasch
leer
Le(e)(h)rer
voll

Harald Ley