Hausaufgabentexte

20.03.2010

Mach zahrt


Der Dabber

grad hannsen abgeholl
mét Blòòlicht

kä Rouh gehatt kä Rascht
émmer wie óffgedräht
émmer am Säälchen gezoo
émmer am Rennen
kä Zeit 
kä Zeit

gejäht
gehetzt
getriew
vo wäm?
for wat?

kää Fraa meh
scho lang
sei Bouw 
neilich mò dò 
nur koarz

sonscht
alles gerejelt

ach fer dannò noch 
dabber
dabber
e Plätzjen gefónn

Gérard Carau


Mach zaart (I)

Mach zaart
wenn de meich hämeln wéllscht
Mein Haut
enn aangesengten Blatt Papéir
verfléijt zwéschen deinen Féngern

Mach zaart
wenn de meich késsen wéllscht
Mein Mund
enn ausgedurrter Rosenkelch
zerfällt zwéschen deinen Léppen

Mach zaart
wenn de meich gäär hann wéllscht
Mein Herz
enn dénn geblòòsen Rotweinglas 
zerbrecht zwéschen deinen Hänn

Mach zaart
wenn de  m e i c h  wéllscht
Mein Leewen
enn fein gewebten Spénnennetz
verròppt zwéschen deim Geféihl

Harald Ley

Mach zaart (II)

Mach zaart,
eich hann der doch gesaat,
de sollscht zaart machen!
Mét dem Autochin lòò
hott dein Oppa schon gespillt.

Mach zaart,
eich saan dat nòmoh,
de sollscht zaart machen!
Dat Autochin lòò
dat éss nur meh fòr aanseloun.

Mach zaart,
eich hätt gäär zaart gemach
mét dem Autochin lòò,
wat mer kabutt gang éss,
wie eich mém spillen wollt.

Mach zaart,
eich hätt et gäär gehatt,
wenn se zaart gemach hätt,
wie se mer mém Réihrléffel
de Hénner versohlt hott.

Harald Ley


Rään in Boose

Gans dsaard
drobbe Drobbe
vun de Scheiwe
uffs Land
in de See.

Gans hinne
aam Enn
versaufe
die Bääm.

Kä Jachd,
kä Mensch!

Mid all demm
Wasser elään
guggd de See,
wierer
dòòdemid
ferrdisch
gebbd.

Georg Fox


freijer o späärer

wie woär dat noch met deäm vergässe?
hat net ääner gesaat, dat wär gudd?

die ald Tant vergesst ihre Hut, ihre Stegge
rennt en ihrm Schloofer raus ausm Haus

wääß iwwerhaupt net, wat haut foär e Daach es
denkt a kää Zeit, a kää Auer, kää Stonn  

verzijält von ihrm Brourer, ihrm Vadder, dä Modder 
von de Määd aus dä School on deäm Hond 

et zijält nemmi vill, wat'et lohnt ze verzijäle
dä Rescht es de Wäsch, et Ässe, dä Schloof 

wat se vergäss hat, stescht en ihre Fenger
en de Feijß on em Hals on em Bludd

on weil die ald Tant de Greijsch awei satt hat
wäß se am Enn leijwer neischt me dävo

Karin Klee